Monte Amiata
Monte Amiata
De Monte Amiata is een uitgedoofd vulkanisch gebergte in zuid-Toscane met hoogte 1738 meter, waarmee hij na de Siciliaanse Etna de hoogste vulkaan van Italië is. Na de Pania delle Croce (1.858 m) en de Monte Sagro (1.753 m) is de Monte Amiata ook de derde hoogste berg van Toscane. Hij maakt deel uit van de Anti-Apennini, een aantal bergen die losstaan van de Apennijnen verderop in de 'laars' van Italië. De Monte Amiata domineert het landschap van zuidelijk Toscane en westelijk Umbrië.
De Monte Amiata bevindt zich tussen de Val di Chiana, de Val d'Orcia en de Valle d'Ombrone in de Maremma Toscana en strekt zich uit over de provincies Grosseto en Siena. De belangrijkste dorpen in de omgeving zijn Castel del Piano, Seggiano en Arcidosso aan de Grosseto zijde en Abbadia San Salvatore, Radicofani en San Quirico d'Orcia aan de Siena zijde.
Op de top staat "La Croce", een ijzeren kruis 22 meter hoog uit het jaar 1800, dat zowel de Tyrreense als de Apennijnse zijde overziet. Bij heldere hemel krijg je hier een prachtig zicht op de omgeving en kun je niet alleen steden als Arezzo, Siena, Grosseto, Monte Argentario, Viterbo en Perugia zien maar ook de skigebieden Monte Cimone en Abetone, de eilanden Elba en Corsica en nagenoeg de volledige Apennijnen.
De naam "Monte Amiata" zou kunnen komen van het Latijnse "ad meata" of "bij de bronnen", verwijzend naar de rijkdom van het bergwater. Regenwater, sneeuw en smeltwater worden opgeslagen in zeer poreuze rotsen, om vervolgens verderop overvloedige bronnen te vormen.
Een andere hypothese is dat de naam afkomstig is van "Mons Tuniatus" of "Montuniata", verwijzend naar "Tunia" of "Tinia", de belangrijkste Etruskische godheid. In de Etruskische mythologie is Tinia de god van de lucht, bliksem en donder.
De laatste eruptie van de vulkaan was zo'n 180.000 jaar geleden, maar er zijn nog veel geisers en heetwaterbronnen rond zijn basis, o.a. in Bagno Vignoni en Bagni San Filippo.
Een geothermische elektriciteitscentrale bij Piancastagnaio, met een capaciteit van 140 megawatt, gebruikt de aardwarmte van de vulkaan.
In 1897 werd nabij het stadje Abaddia San Salvatore kwikzilver gevonden, wat zorgde voor een economische bloeiperiode voor de omgeving. In de jaren 1970 werden de mijnen gesloten. De mijnmusea van Abbadia di San Salvatore en Santa Fiora gaan over deze periode.
Wandelen, fietsen, warmwaterbronnen, skiën en zoveel meer...
Voor wie van recreatie en ontspanning houdt, is de Monte Amiata ideaal. In de winter liggen er op de top meters sneeuw en wordt er volop geskied. Er zijn 12 skipistes en 4 langlaufpistes in het Amiata skigebied.
In de zomer waait er op de flanken altijd een frisse wind zodat het niet te heet wordt. De Monte Amiata is dan ook de ideale plaats voor wie houdt van wandelen, (downhill)mountainbiken, fietsen en paardrijden. Er vertrekken een groot aantal aangeduide routes en je vindt er tal van natuurparken waarvan Monte Labbro en Parco Faunistico del Monte Amiata de bekendste zijn. Je kan er onder andere wolven, herten, everzwijnen en roofvogels in hun natuurlijke habitat bewonderen.
De oude vulkaan zorgt ook voor de aanvoer van warm, zwavelhoudend water naar de vele thermen en kuuroorden op zijn flanken. De bekendste zijn die van San Casciano dei Bagni, Bagno Vignoni, Bagni San Filippo en Saturnia.
Wijn, olijfolie en andere Amiata streekproducten
De voet van de Monte Amiata wordt vooral gekenmerkt door wijngaarden en olijfgaarden. De productie van wijn en olijfolie is hier dan ook de belangrijkste bron van inkomen. Vooral de Montecucco regio produceert wijnen van uitstekende kwaliteit.
De vulkanische bodems van de Amiata hellingen en de begeleidende hoogteverschillen definiëren de Montecucco als wijnregio met hun viti-culturele invloeden en effecten op het klimaat . Het is trouwens niet alleen Montecucco die profiteert van de Monte Amiata : het droge klimaat in de Val d'Orcia en het nabijgelegen Montalcino is eveneens een gevolg van de blokkering van stormcellen vanuit de Tyrreense Zee door het vulkanisch gebergte.
Het hogere, bosrijke gedeelte van de Monte Amiata is vooral rijk aan kastanjes en champignons, met name de funghi porcini (boleten). Gedurende het hele jaar worden feesten of "sagre" georganiseerd met deze specialiteiten op het menu.
Strada del Vino Montecucco e dei Sapori d’Amiata
De “Strada del Vino Montecucco e Dei Sapori d'Amiata” of de "Route van de Montecucco Wijn en Smaken van de Amiata" werd opgericht vanuit de sinds 2000 bestaande “Strada del Vino Montecucco”. Doel is het promoten van niet alleen de wijnen maar álle typische, traditionele producten van de Amiata.
Dit leidde ook tot de toetreding van drie nieuwe gemeenten uit het Amiata gebied: Castell'Azzara, Santa Fiora en Semproniano, naast de reeds aangesloten gemeenten Campagnatico, Cinigiano, Civitella Paganico, Castel del Piano, Arcidosso, Roccalbegna en Seggiano.
Tot op heden telt de vereniging een 135-tal leden, waaronder niet alleen de boerderijen en producenten zelf maar tevens restaurants, wijnbars, delicatessenwinkels, ambachtelijke bedrijven, verleners van toeristische accommodaties (hotels, B&B's, vakantiehuizen), toeristische en culturele verenigingen, alsook de gemeentelijke bestuursorganen.
De Monte Amiata creëert niet alleen gunstige klimatologische omstandigheden voor de teelt van wijnstokken en olijven in de heuvels die aflopen naar de Ombrone-vallei, maar hij is zelf ook het ideale terrein voor de productie van andere kwaliteitsproducten. Zo is er de extra vergine olijfolie "DOP Olio d' Oliva Seggiano", de kastanjes "IGP Castagna del Monte Amiata", de kaas "Pecorino Toscano DOP" of het IGP kalfsvlees. Ook honing, truffels, champignons, de pure saffraan van de Maremma, de hartige koekjes van Roccalbegna, salumi en everzwijnworst behoren tot de lokale delicatessen.
De vereniging wil het geheel van aroma's, smaken, panoramische uitzichten, toeristische attracties, artistieke en culturele schoonheden van de regio promoten aan de hand van verschillende routes die worden uitgestippeld doorheen het Montecucco en Amiata gebied. De bezoekers kunnen deze routes ontdekken met de auto maar ook te voet, per fiets of te paard. De historische centra van de dorpen bieden tevens de mogelijkheid om kerken, historische gebouwen en tal van kleine, interessante musea te bezoeken (bijvoorbeeld het wijnmuseum op het centrale plein van Montenero d'Orcia) en te stoppen bij de lokale restaurants, wijnbars of producerende bedrijven voor een directe tasting van de wijnen en andere delicatessen.
De Strada of Route bestaat uit één grote hoofdroute met vijf aftakkingen als kleinere routes.
Interessante websites:
Strada del Vino Montecucco e dei Sapori d'Amiata
Deel met je vrienden:
Montecucco
De Montecucco DOC/DOCG wijnregio maakt deel uit van de Maremma en is het best bewaarde wijngeheim van Toscane. Al trekt het gebied stilletjes aan de aandacht van binnen- en buitenlandse wijnspecialisten. Het officiële wijnproductiegebied is er gelegen in het meest noordoostelijke deel van de provincie Grosseto en telt zeven gemeentes : Castel del Piano, Arcidosso, Seggiano, Cinigiano, Civitella Paganico, Campagnatico en Roccalbegna .
Maremma
De Maremma streek ligt aan de Tyrreense Zee, in het zuiden en zuidwesten van Toscane en beslaat bijna de volledige provincie Grosseto. De Maremma treedt in het noordwesten van Lazio zelfs buiten de grenzen van Toscane. Het is er heerlijk vertoeven dankzij het Mediterraan klimaat, de prachtige kustlijn en haar diverse geologie. Wie er om zich heen kijkt, spot moeiteloos tal van bossen, olijfgaarden, weilanden, akkerlanden en wijngaarden.
Toscane
Toscane is bij menig toerist bekend omwille van haar fenomenale architectuur en landschappen. Het goede leven zet zich er verder in heerlijke wijnen en bijpassende hapjes. Het klimaat en de ondergrond? Een gouden duo dat druiven en olijven tjokvol vitaminen oplevert!
